πολυβλής

-ῆτος, ὁ, ἡ, Α

αυτός που έχει χτυπήσει πολλούς («πολυβλῆτα οἷον πολλοὺς βεβληκότα», Απολλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + -βλής (< βάλλω), πρβλ. κεραυνο-βλής].